>
Kay(ıp)bedenler K/lan+-Dereasonable (VV)arp PresentsDeuss_Ex_Machina_198_–_Klang vs Deuss Ex Machina
21 Ocak 2008 Pazartesi gecesi “canlı” olarak gerçekleştirilmiş programın parça dizinidir.
>>>>>Musique
Guest: Seda Niğbolu / Klang / Açık Radyo 94.9 (http://klangkomplex.blogspot.com/ )
>0<-Hrant Dink’in Sesinden-Su Çatlağını Buldu-(Tililili Projesi)
>1<-Tobias Lilja-My Authority (Subtractivelad Remix) (n5MD)
>2<-Opitope-Mist On The Sea (Spekk)
>3<-Logreybeam-Muado (Type Records)
>4<-Rutger Zuydervelt & Jeroen Vandesande-V Is For Vampire (Remix By Ben Frost) (Machinefabriek White Label)
>5<-Volcano The Bear-She Vang Moon (Beta-Lactam Ring)
>6<-Autistici-Broken Guitar, Discarded Violin (12k)
>7<-Yair Etziony-Sunburned (Spekk)
>8<-Keene-Stroked Trees (Poeta Negra)
>9<-Machinefabriek-Stofstuk (Greg Haines Remix) (Machinefabriek White Label)
Klang vs Deuss Ex Machina Bölüm (198) – Çehre Değişiyor, Günler Dönüşüyor, Ses Dehlizlerinde Yaşam Işığı Duyumsanıyor, Kör Karanlığa İnat (BrEAUnK)
>>>>>Bildirgeç
Mutsuzluk, tamim edilip görüngüye dahil edilmiş bir açmaz. Şekilden şekile, haleti ruhiyeden hatların karıştırıldığı denizlere uzanan, esneyen, bir nebze de olsa sekteyen gündelikliğin getirisi en zor olan yanlarından bir diğeri. Özümsenmeye başlanmış ile katık edilmiş ruh biçemlerinin belirli bir karâra göre uygulanıp yaşanıldığı modern zamanların belirsiz bağlaçlarından. Kötümserlikten bir ramak evvel, endişelerden bir tutam sonra; kıvılcımını almasının ardından şekillenmeye başlayan ve dimağı belleten, tutup oto kontrol’e bağlatan bir yansıma. Özünde kaybolmuşluk, imdimizde yalnızlık ile beraber en çok kotardığımız, kullanmaya çalıştığımız, alışamadığımız tanımlama ya da ötesi.
Kabul görülür ile kadir bilir olanın çelişkilerini yansıtan bir ayraç mutsuzluk. Teknolojik gelişmişliğe paralel olarak adımlanan her yeni basamakta, içimizden geldiği gibi olmak yerine daima oyunu kurallarına göre oynamak zorunda kalmış bünyelerimizin verdiği ekranı mavi kendisi kara durum çubuğu. Anlayış göstermeden, öteleyip, tepkilselliğimizi ortaya koyamadan alışılmış olana itaat etmenin neticesini ortaya çıkartan bir durum. Yalnızca bu kadar da değildir, özellikleri ve içeriğine eklemlenebilecek detaylar ile koskoca bir hayatın tadını kaçırtan bir ayrıntıdır, mutsuzluk. Randevusuna sadık kalmak konusunda modernizmin dijital kadranlarından bile daha sahici bir hızda ve kararlılıkla ulaşır, tam salisesinde hayat sahnesinde rölünü oynamaya başlar. Kabih-ül vech…
Kendi rolünün de suflörü olur aynı zamanda mutsuzluk. İmtina ve özen ile dahil olduğu bünyede açmaz ve çıkmaz sokaları mimleyen bir çıkarsama ile diyaloğu tarumar ederek görevine başlar. Biçimsel olarak ruhi bir durum söz konusu olsa da aslolan gerçekliktir ve sahici bir seviyede zorlayıcı, zamanı durdurabilecek kadar kesin ve işlevsel bir duruma işaret eder. Yaşadığımız günlerin heyhulası ve griliği ile beraber birleşince de tefekkur’e uzanan bir yolculuklar bizleri beklemektedir. İcazetsiz bir dahillikten, en derinlerinde karşılaştığımız acımasızlığın resmini ortaya çıkartır. Seri ve ayraca gerek duymadan, olduğu gibi tekmili birden tek gösterimde. Mutluluğun resmini yapabilir misin? diye sorulmuştu Abidin Dino’ya, sanırız mutsuzluğun resmi daha kolay ortaya çıkartılabilirdi. Esnemekten bir çare kalmış bünyenin dışarıya vermesi gibi, tavizin ve sessizliğin sonuna kadar gitmeye çalıştığınızda elinizde ve avucunuzda kalan son inanışlarınızı, sevgilerinizi ve en önemlisi ümitlerinizi de istemesi, mutsuzluğu ele avuca sığdırılabilir ve belki de resmedilebilir bir hale dönüştürmesini kolay kılıyor. Simsiyah bir tablonun içerisinde Edward Munch’un betimlemesi “Scream”in alacalı bir versiyonu gibi, giderek çoğalarak, azınlığı ve azlığı yok ederek…
Madih bir metot izleği de ortaya çıkar bölüm aralarında, anlık kesintilerde. Sessiz ve usulca ilerleyen günlerin akışına da bir müdahaledir bu aynı zamanda, düz yoldan ayrılıp sapa tâlilere uğramanın zamansızlığı gibi, usulca değil paldır kültür. Dünyevi biçem içerisinde kendimize edindiğimiz doğruların da deneme sınavıdır,çoktan seçmeli başlıklarda bir testus iki bilinmeyenli denklem vesiarinde dahil olan açılımlar ve açıklamalar gibi. Kendi içinde ve içerisinde ayrışmaya başlayan sessizliklerin de topaçlayıcısıdır mutsuzluk aynı zamanda. Tâli sessizliğin yıkımında kendini bir daha gösterir biçime kavuşturması bizleri zorlayan muhabbet kıvrımlarına ulaştırır. Düşüncenin ileri geri salınılmasından, en kolay şekli ile sunulmasına kadar zorlanan bünyeler için daha bir kazık sorun halidir. Açmazlığın daraltılmış yollarında kıstırılmış bireylere özgün ve içeriği azaltılıp, çoğaltılabilen tahrip gücü ayarının gözetiminde. Duvara çarpıp geri gelen bir ses bir çığlık kadar sahici bir vurgu ile…
Enikonu yaşamsal olan hemen hemen her şeyi bir birbirine bağlayabileceğiniz bir duraksama anı mutsuzluk halleri. Ümitsizliğe kapıldığınızda beni çağırmaktasınız diyecek kadar kendini tartıp, farklı kisvelerle karşılaştığımızda hazır ve nazır olma durumu da biraz bu betimleme gibi özneyi kolayca ele geçirebilmesi, yaşamsallıkla ilintisinin ne kadar içli dışlı olduğunu belgeliyor. Farklı yazın kuramı ile Chuck Palahniuk’un kitaplarında ilettiği, özgür olabilmek için umudu yitirmemiz gerekliliği gibi, mutsuzluk da bir nebze ilerleyebilmemizi sağlayabilir mi? Henüz yanıtı açılımsız kalmış bir düşünce yumağı. İptidai bir veryansından çok gerçek bir zaman ve düşün zafiyetinin ortaya çıkartıcısı olduğuna kâniyiz sadece. ve saliselerce…
Müziğin yaşamsal olanala ilintisini ve ilişkisini irdeleyebilmek çabası içerisinde olan Deuss Ex Machina geçtiğimiz Pazartesi akşamı yayınlanan özel bölümünde yukarıda irdeleme çabası içerisinde bulunduğumuz halet-i ruhiye karşısındaki tepkiselliği barındıran örneklerden bir izlek ortaya çıkartmaya çalıştı. Makina’nın daimi ve düz bir hattan ilerleyen bir kolaj olmaması için konuklarımızın da katkısıyla ve yeni önermelerimizi paylaşma çabasında bu hafta Açık Radyo programcılarından Seda Niğbolu bizlerle beraber oldu. 2007 yılının Mayıs ayından bu yana deneysel üst başlığına haiz, drone, ambient, illbient, folk, psychedelic, noise,abstract ve minimal alt türlerinden kolajlardan oluşan, çığır açıcı dinlenceliğinden (her Pazar 23.00) bir seçki ile oluşturmaya çabaladığımız eklektik bakışıma, özgün yorumları ile katkıda bulundu. Parça dizininde de görebileceğiniz üzere, sessizliğin derinlerinde kopan fırtınalardan, gürültü dehlizlerinde yapılandırılan ses enstelasyonlarına uzanan, derinlemesine bir müzik analizi ortaya çıkartmaya çalıştık. Elektronik müziğin, yaftalandığı tüketilip atılan bir form olmadığının ayırdına ulaşabilmek için; program içerisinde sözlü talimler gerçekleştirdik.
Birbirleri içerisinde geçiş noktaları ile alternatif ses erimleri arasında en geniş deneysellik potansiyelini barındıran disiplinlerden biri olan elektronik tını üreticileri arasından sizlere bu hafta Autistici’yi takdim etmek istiyoruz. Kurgulanmış olan müzik ile gerçek hayatın çiğiliğini bir potada buluşturan, soyut denemelerden, somut ses çıkarsamalarına kadar uzunca bir rotayı prodüksiyonlarında işleyen prodüktörler arasında ismi şimdilerde daha da sık duyulmaya başlayan bir müzisyen; Autistici aka David Newman. Gündelik hayat akışının içerisinde fon oluşturan seslerden beslenerek ve bu gözlemlerden edindiklerini çalışmalarının zemininde kurgulayan, zihinsel bir dönüşüm gerçekleştirip seslerle bir eden bir tasarımcı. Tam tanımı da bu sanırız; ses tasarımcısı.
Birbirlerinden ayrıştırabilmek zor olsa da, Autistici’nin üretmiş olduğu müziğin sınırları; somut müzik, alan müziği ve ambient gibi dinleyicinin de işin bir parçası olduğu disiplinlerle örtüştüğünü belirtlemeliyiz. Bütün bunlar, tekrarlamakta da faydası olan; sadece dinlenecek bir çalışma prensibinden çok, dinleyicinin de işleyen ses örgüsünden çıkarsamalar yapabileceği bir çeşit beyin jimnastiği olgusuna da haiz işleyişlere ulaştırıyor biz dinleyicileri. 2003 yılı sonunda, internet üzerinden özgür müzik ve yeni sanatçılara bir çatı olmak vasıtasıyla kurulmuş Hippocamp net etiketinden Autistici’nin “On A Beach Of Pure Data” kısa çaları yayınlanır. Bu ilk çalışma olmasına karşın, doygun sinyal seslerinin çağlamalarından, kesintisiz bir kimsesizülkesi müziği’ne ulaşan ara açılımlar ve çoğul katmanlar ile dinleyicilerle buluşur.
Kompozisyon oluşturma sürecinde elinde bulunan tüm materyalleri, form içerisinde uygun anlarda içeriğe dahil ederek yeni katmanlara ulaşma yönteminin yansımalarını kolayca irdeleyebileceğiniz “A Moment Of Incidentals” çalışması da 2004 yılında Kanada’lı Kikapu etiketinden dinleyicilerle buluşur. Auidobulb etiketinden yayınladığı çalışmalar ile ismini duyduğumuz Disastrato’nun “C…. Must Be Protected” parçasına yapmış olduğu düz veri çeşnili düzenleme ile bu tanımlamanın içeriğine de uygun bir çalışma olarak kulak kabartabileceğinizi belirtelim. Bütün bu bahsettiğimiz çalışmaların bir diğer özelliği de bedelsiz bir biçimde bilgisayarınıza indirebileceğiniz örneklerden müteşekkil olması. Elektronik müziğin deneysellik ile olan serüveninde pek çok can alıcı özelliği ve yeni üretimi ortaya çıkartan önemli bir basamak olan net etiketlerinin bu disiplinler arası ses taşıyıcılığı ve tanıtma işlevselliğine baktığımızda “Autistici” gibi pek çok kişiye özel ses / müzik üreticisini bizlerle tanıştırdığı aşikâr. Sınırlandırmalardan öte, bir yerde hayranlık duyularak ve üretilmiş olan sesleri paylaşarak bir veritabanı oluşturmaya çalışan alternatif çıkarsamalar ile bugün dinlediğimiz pek çok elektronik tının da köklerini daha iyi algılayabilmemizi kolaycıl kılıyor.
Ses ile olan serüveni küçük yaşlarda elektronik oyuncaklardan, teyp çalıcılarını kurcalamaya, klavye ile tını oluşturma çabalarından piyano’nun özgün akustiğine uzanan bir gözleme dayalı olan Autistici’nin müziği de bu biriktirmelerin karşılığını fazlasıyla karşılaştırıyor. İnsansı olan doğal sesler ile makinelerin komutlar ile gerçekleştirdiği sanal ses kümeleri arasında bir ara nokta ortaya çıkartmaya çalışıyor. Kimi zaman dingin ve mutlak bir sessizlik ile kimi zaman da giderek daha bir hoşnutsuz ve mutsuz hale gelen modern insanın keşmekeşlerine de dikkati çekerek, sert ritim ayrıştırmalarıyla. Bunun en son örneği olarak da Deuss Ex Machina’nın eski güncelerinde sizlerle paylaşmış olduğumuz bir alternatif sesçi olan Taylor Deupree’nin 12K etiketinden yayınlanmış olan “Volume Objects” albümü ile ilgili notlarımıza geçelim.
Minimalizmi eserlerinde; zamansız, doğal, basite indirgenmiş, dinleyiciyi kolayca etkisi altına alan estetiksel bir bakışla işleyen, bir kelimenin çağrıştırdıklarından uzunca bir müzikal izlek ortaya çıkartabilen Deupree’nin müziğine de yakın duran bir ses erimi “Volume Objects” de kulağımıza çalınmakta. Autistici’nin kaydı darlatılmış bir alan içerisinde hapsedilemeyeck kadar çeşiti ve çeşnisi bol bir ferahlığı barındıran bir dinlencelik. 12k etiketinin bugüne kadar yayınlamış olduğu albümlerin izlerini barındırsa da David Newman’ın müziğinin bir özetini de barındıran elementler ilk dinleyişte hatıratınıza yerleşiyor. Çok basite indirgenmiş bir sesin içinden bile onlarca farklı yöne açılabilecek kompozisyon tamlamaları, ses yığınları ve kurgu geçişleri güncel hayatın az biraz ötesinde bir vahanın ses enstalasyonunu çağrıştırıyor. Mutsuzluğun özerk bir hal aldığı koşuşturmacalı günceyi daha da yavaşlatan, fark edilmesini sağlayan bir tempo akışı ile…
“Volume Objects”in açılışında melodikası ile bir ninniyi çağrıştıran, dinleyicinin günlük telaşesinden biraz da olsa uzaklaşabilmesini sağlayan “9 Volt Tree Battery” ile çalışmanın derinlerine doğru serüvende ilk adım atılıyor. Durağan bir temponun, geliş gidişlerle paralize edildiği; kuş sesleri ile gerçek bir doğa tasvirinin ortaya çıkartıldığı minimal akustik “Wire Cage For Tiny Birds”, program içerisinde de yer verdiğimiz ve uzunca bir süredir karşılaşamadığımız kadar “acı” metaforunu açıklayıcı bir kompozisyon çalışması “Broken Guitar, Discarded Violin”, minimal çoğaltımın bir seviye ötesinde teknoya kavuşmasının eşiğindeki akışı irdeleyen “Human Form” süresi dahilinde gerilimi çok iyi tetkik ederek sorunlar karşısında beşerilerin durumunu da gözler önüne seriyor; yoğun ve küme küme ses örnekleriyle. “Attaching Softness To A Shell” da dokuz dakika civarındaki seyrüseferi içerisinde bir yokoluşu, gizden arındırarak ve deniz’in orijinal seslerini de duyurarak açılımlamaya çalışan bir örnek olarak albümdeki yerini alıyor.
Autistici, düz giden işlerin tersine bir yoldan dinleyicilerle buluşan bir prodüktör. “Volume Objects” ve tüm diğer kayıtlarında sesin aldığı veya eklemlenebildiği her perspektif içerisinde özgün bir yorumlama gücü ortaya çıkartıyor. Çözümlemesinde çok da basitçe gelebilecek veya fark edemediğimiz onlarca kelimenin, durumun analizini çok da naif biçimde dinleyicinin beğenisine sunuyor. Anlaşılır ve özgün önermelerle. Stockhausen’den, John Cage’e, Miles Davis’den Brian Eno’ya uzanan bir ilham kaynağı listesinden esintilerle. Elektronik müzik dinleyeceğim diyerek imtihana giren bir öğrenci gerginliği yaşamak zorunda kalınmadan da deneysellik ile harman olunuyor. Seslerin rehberliğinde…
Fark edilebilir ayrıntılar ile dönüştürücü, ayrıksı duruşların sebeplerini irdeleyerek endişe giderici, tanımlanmamış olanı arz etmeye çabalayarak yardımcı olmaya Deuss Ex Machina / Dea Ex Machina ile devam…İyi Haftalar…
Allame-i Ulul Arz’dan Ara Nağmeler
Sesli Hrant Dink Yazıları
Seda Niğbolu At Klang
Klang At Açık Radyo 94.9
Autistici
Autistici At Myspace
Autistici Interview By Larry Johnson At Earlabs
Autistici At 12k
Autistici At Virb
Tobias Lilja
Tobias Lilja At Myspace
Opitope At Kualuk
Spekk
Spekk At Myspace
Logreybeam At Type Records
Rutger Zuydervelt aka Machinefabriek
Machinefabriek At Myspace
Volcano The Bear At Brainwashed
Volcano The Bear At Myspace
Yair Etziony At Myspace
Yair Etziony At Boomkat
Keene At Poeta Negra
Keene At Igloo Magazine
Enternasyonel Gürül/(tü)Gürül Çağlama Clicks,Cuts,Micro,Id,Neo Galactica,Space Tunes, Indie,Mini-m@l,Textart,64 Bit Konvasiyonel Techno Musikileri-Esenlikle Dinleyiniz.
Her Türlü Eleştiri,Öneri vs .İçin İletişim Kanallarımız;
info[at]dinamo[dot]fm – http://www.dinamo.fm/ – misak[at]dinamo[dot]fm
http://deuss-makina.blogspot.com/
Her Pazartesi Gecesi 22:00 -23:00 (GMT +2) arası Dinamo 103.8
———————————————————
>>>>>Info Go-R-Sel
Sadness – By Azchael
http://www.flickr.com/photos/azchael/145679976/
© Azchael http://www.flickr.com/photos/azchael/
Autistici Photos Courtesy From;
http://www.12k.com/autisticiLarge.jpg
http://www.discogs.com/image/R-1088768-1200315467.jpeg
http://www.longina.com/visor_fotos/imagenes_teletipos/kpu064.jpg
http://www.discogs.com/image/R-828976-1163022899.jpeg
>>>>>Poemé
Muleta – Edip CANSEVER
Geçtikti bir gün hani
Ormandan ve aydınlıkların fısıltısından
Kenti görmeye gittikti yağmurda
Yürüdüktü dar sokaklarda saatlerce
Girdikte sonunda yanık yağ kokulu
Çinko tezgahlı bir meyhaneye
Göz göze geldikti sevimsiz bir papağanla
Demiştin o gün bana, anımsıyorum
Ah, acısız boğulabilir insan.
Eylüldü, mavi dönemiydi sanki Picasso’nun
-Denize inen atlılar-
Sonra sonra Guernica ve
“Chat et oiseau”
Yıl bin dokuz yüz otuz dokuz
Yas içinde bütün dünya
Şehirler yanmış yıkılmış
Gördüktü ne kadar yorgun
Ne kadar çaresizdi İsa
Ve demiştin bir gün, anımsıyorum
Mutsuzluk da boğabilirmiş insanı
Bir gün, akşama doğru, alacakaranlıkta.
Başını menekşeye koydu, uyudu
Bir güvercin çalılığın orada
Hani
Görmeye gittikti guneşli günde
Parkı ve ördekleri
Yıllarca sonra. Savaştan
Ekmek kırıntıları attıktı havuza
Bir elim omuzunda seyrettikti uzun uzun
Dünyayı ve çiçekleri
Nedense durgunlaşıverdindi bir ara
Çok değil, en fazla bir kaç dakika
Ve dedinki, mutluyken de boğulabilir insan.
İlkyazları sevmiyoruz artık, yaşlandık da ondan mı
Aşkımızı seyrediyoruz sanki uzaktan
Oysa yok biten bir şey aramızda, yok da
Hep aynı kalmıyor ki yakın duygular
Demiştin bunları bir bir, anımsıyorum
Mutlu da olsa insan mutsuz da
Her an yeniden yaratabilirmiş kendini
Demiştin, bir sabah, bir başka aşkla.
Sen ölüm !
Seni hiç düşünmeden yaşadık
Seni hiç düşünmeden yaşayacağız bundan sonra.
Kaynakça: İlk Yaz Şikayetçileri Nisan 1984
Türler arası bir bağlaç oluşturabilme gailesi içerisinde olan ve geçtiğimiz Pazartesi akşamı da yukarıda bahsetmeye çalıştığımız konulardan hareket ederek, öykünerek, sesler arasında demlenerek bir seçki oluşturmaya çalıştık. Disiplinlerin görece en kolay hazmedilebilir olanı olan müziğin, musiki ile kakafoni arasında gerilmiş bir düzlem arasında titreşimler bu hafta bizlere ortak oldu. 2006 yılında yayınlamış oldukları “Zirzop” albümleri ile hatırı sayılır bir dinleyici kitlesi için; düşlerden ses veren, geçmişin sesleriyle günümüzü köprüleyen bir müzik icra eyleyen Viyana’lı Fatima Spar & Die Freedom Fries ekibini haftanın önerisi olarak sizlerle paylaşıyoruz.
Bu bağlamda alabildiğince geniş bir perspektif ile caz külliyatında da yer alan sözünü sakınmayan öncüllerine de bir saygı besledikleri sonucuna ulaşabiliriz. Bir de unutulmaması gerekli önemli bir diğer nokta da neredeyse elektronik hiçbir eklemeye girişilmeden tamamen akustik yapılandırmalar ile parçalar oluşturulmakta ve canlı çalışlar hakkında da yeterli verileri dinleyicilere ulaştırmakta. Bu müziğin giderek steril bir hale dönüştüğü günümüz çehresinde azınlık konumuna düşmemesi için de gerekli olan bir önerme. Yeniden şekillendireyim derken ve/veya sentez oluşturabilmek için girişilen pek çok çalışmanın devamlılığını sağlayamayan bir problem bütünü varlığında Fatima Spar & Freedom Fries zor olan yoldan hareket ederek, cesurca deneylere girişiyor.
Klezmer’in yüksek temposu içerisinde birbirilerine paralel giden kurgusunu referans olarak gösterebileceğimiz, İstanbul… darf nicht Wien werden son birkaç senede önemli bir ivme kazanan yer altı ses örgüsünden de tadımlık bir cevheri barındırıyor. Keşan yöresinde çokça söylenegelen bir türkü olan Kızılcıklar Oldu Mu? parçasında yapılan by-pass ile Gotan Project havalarına girizgahlık edebileceğiniz yorumu, albümün ülkemizde daha da dikkatli kulak kabartılmasına yol açan önemli bir çıkışı gerçekleştiriyor.
Yöneltilen ve yönlendirilebilen bir sınırlandırmanın ötesine geçecek, ayrıntılama metotları ile her biri ayrı bir kümeden ses veren geniş bir müzik skalasına haiz bu isimlerin çalışmaları da bu minvalde kurgunun ötesini arayan, daima gelişen yapılandırmaları barındırması kadar kolay okunabilir bir ayrıntıyı da barındırdığını belirtelim. 2004 yılında Dim Mak etiketinden yayınlanmış olan B EP’lerinde yer alan BTTLS parçası bizim burada kelimelerin gücüne sığınarak yaptığımız tanımlamaların fazlasını dinleyiciye bahşedecektir. Ses kesitlerinden, sessizliğin içerisinde dolanan yalın hayaletlerin çalışlarına uzanan melodika kurgusu, ötelenmesi çok zor olan bazı sıkıntıları işleyen ve bütün bunu tek bir kelam dahi etmeden müzikle izah etmeye çalışmaları bile günümüz müzik dünyası için ne kadar aykırı ve ne kadar değerli olduklarını ispat etmeye yeter sanırız. Bu kısaçaları takip eden kayıt olarak EP C karşımıza çıkmakta. Faal bir biçimde türlerin keskin sınırlarını alaşağı etmeye and içmiş bu dört müzisyen için verimlilik ve teknolojinin doğru kullanıldığında nasıl iyi sonuçlar ortaya çıkarabileceğini gösteren bir dinlence olarak tanımlayabiliriz. Genellemelerin dışında olduklarını enikonu tüm müzik yazarlarının üzerinde hem fikir olduğu Battles için de büyük çıkışın vakti yaklaşmaktadır artık.
Daha önce duyulmuş olsa dahi aynı kotaya sığdırılamayacak kadar analitik, enikonu eleştirel bir müzik « Mirrored »ın ana hatlarını oluşturmakta. Kurgulanmış ve belli belirsiz ses açılımları ile filitre edilmiş bir enstrümantalizm kulağımıza çalınsa da ortaya çıkan işin niteliği ve çığır açıcılığından hiç bir şey eksilmediğini belirtmeliyiz. Sahnede var olan bir grup Battles. Pitchformedia sitesinde yapılan albüm değerlendirmesinde de bu minvalde sahne performanslarını tanımlarken Steve Reich’ın « Music For 18 Musicians »ı ile Metal müziği birbirine yediren bir grupla karşı karşıyayız denilmekte. Virtüöziteliğini kanıtlamış dört personanın ortak çıkarımları neticede, varolmayanı da dinlenebilir bir kıvama getirmeyi başarıyor. Sözler yerine kesik kesik vokal örneklemeleri, Braxton’ın sürekli arz ettiği vokallerini deforme etme girişimleri, davulun türdaşlarının aksine bir istikamette yüklenici olmaktan çok tamamlayıcı olması, kitabına uygun bir müzikle karşı karşıya olmadığımızı ispat ediyor.
« Mirrored » yaklaşık beş dakikalık bir parça olan ‘Race :In’ ile kuvvetli bir giriş gerçekleştiriyor. Seriye bağlanmış kros davul üzerinde yamanık duran klavye sesleri belirli belirsiz bir süre ardında gitarlarında katılımı ile albümün geri kalanında nelerin bizleri beklediğini izah etmeye çabalıyor. Albümün habercisi ve çalışmadan yayınlanan ilk kırkbeşlik olan ‘Atlas’ ise bu eklektik yapının elektronik formlar ile bütünlendiğinde ne gibi bir sonuca ulaşacağının bariz bir kaydını oluşturuyor. John Stainer’ın grup üyelerini selamladığı solo girişin ardından, Tyondai Braxton’ın pedalları kurcalaya kurcalaya mekanikleşip ‘Harikalar Diyarından’ bir müzisyene dönüştüğü Williams ve Konpka’nın da katılımları ile beraber curcunanın ötesine geçen, yeni neslin deyişiyle “aktif dinamik rock” formu ortaya çıkaran bir güzelleme haline dönüşüyor. Yedi dakikayı aşan çalışmanın ‘DJ Koze’nin elinden çıkma versiyonuna da bir şekilde kulak kabartmanızı salık verelim. Dans öğeleri ile türlü çeşit gitar riff’inin kızgın davul tozu gölgesinde serpiştirilmesi neticesinde, ağır bir eğlencelik olarak şekillenen ‘Tonto’ da bu deneysel kurgu dehlizlerinde nelerle karşılaşabileceğimizi tam kestiremediğimizi ortaya çıkartıyor. Canlı performanslarında da albüm kaydının özenini yansıtmaktan geri kalmayan « Battles »ın müziğinin bir salon dinlenceliği olduğu ve hemen hemen her türden dinleyici için de kulağa isabet edecek bir detayı barındırdığını da belirtmek de fayda var.
Birbirleriyle bağlantılı olan üç albümlük bir serinin ardından merakla beklenen, bekleme süresi uzadıkça meraklandıran bir çalışma olmuştu « In Rainbows ». Grubun canlı performansları sırasında görücüye de çıkmış, kulaklara da ulaşmıştı tüm bu şarkılar, peki neydi bu kadar özel kılan bu çalışmayı ? Radiohead’in herkesin içine düşebildiği derin iç sıkıntılarını, melankolik aksleri, dışarının kakafonisi içinde sesini yitirmiş ilişkileri irdelemesi ve bunu sahici, anlaşılır bir dille kotarması bu çalışmayı özel kılan etmenlerin bu satıların yazarına göre en birincil nedenini oluşturuyor. Yılın En İyi Albümü.
Kimliği gizli kalmasına özen gösteren bir üretici.Pek çoğumuz gibi günlük işlerinin peşinde koşan bir birey. Yıllarca abisinden duyup da gıpta ettiği drum & bass, uk garage ve rave günlerinin müzikal çeşitliliğini ‘debut’ çalışmasının ardından 2007’ye de taşımayı başaran bir üretici olarak karşımıza çıkmıştı. « Dubstep »i elektronika’nın ağır aksak yönleri ile grime ve 2 step’in elementleri ile bütünlediği « Untrue » tek atımlık bir prodüktör olmadığını dahası müzikal hissiyat konusunda enginliği ile pek çok ismin şimdi kendisine gıpta ile baktırtmayı başarıyor. Yılın En İyi Elektronik Albümü.
Sonik ses denemeleri, hip hop’ın çığır açıcı dönüşmüne ilham olan enstrümental düzenleme becerisi, az buçuk da kakafoni. cLOUDDEAD grubunun da üyesi David Madson’ın solo projesi Odd Nosdam’da bu yıl Deuss Ex Machina’nın önerdiği önemli kayıtlar arasında yerini alıyor. Birbirlerine türdeş olmayan ses öğelerini, ustaca kotarılmış partisyonlar ile birbirine bağlayan ve albümün tümünü dinlediğinizde alternatif abstrakt ses’in enerjik önermelerine haiz olacağınız bir bütünlük arz ediyor. Genelin dışında kalmış tüm dinleyicilerimiz için iyi bir dinlencelik…
Elektronik müziğin daraltılmış bir örnekliğine nazire yaparcasına, her bir çalışması ile teorilerine yenilerini ekleyen bir prodüktör Scott Monteith aka Deadbeat. Minimal dans müziği kurgularından, dub techno’ya uzanan bir ses yelpazesine sahip olan « Journeyman’s Annual » ile geçtiğimiz yıl kalitesini bir kere daha ispatladı. Müziği hayat ile ilintileyerek, Batı Dünya’sının ikircikliğine karşın mesajlarını barındıran aynı zamanda da bir gezginin iki sene boyunca güncesini kıvrak zekalı, ironi yüklemli bir izlek kulaklarımıza ulaştırmayı başardı. Yılın En Alternatif Dans Dinlencesi.
Tyondai Braxton, Ian Williams, John Stanier ve David Konopka’dan oluşan Battles, 2004 yılından bu yana üretmiş oldukları post rock bağlamlı müzik ile yeterli ilgiyi üzerlerine toplamayı nihayet bu sene Warp etiketinden yayınlanan Mirrored albümü ile başardılar. Deneysel nükteyi elektronik ve rock ile harman eden « Atlas » ve alabildiğice uzak bir seyrüseferi irdeleyen, yalın ses karmaşası « Tonto » bizim bu satırlarda anlatmaya çalıştığımızdan daha fazlasını sizlere sunacaktır. Karmaşanın ortasında sessizliği arayanlar veya tam tersi için ellerinin altında bulundurulması farz kayıtlardan.
Gaspard Augé ve Xavier de Rosnay ikilisinden müteşekkil topluluk, çerçevenin (yaşamın) içerisinde olan bitenleri, o anda neler olabilir kurgusunuda eklemleyerek tamamen dışarıdan bir bakışı irdelemekte « Cross » albümünde. Baskın teorik aksamlar ile bilindik ses temaslarının yerini tam manasıyla hangi saniyeden kesit girecek, hangi saniyede keyboardların seksenlerine ışınlanacağınızı belirleyen bir retorik almakta. Justice ; izlence kültürünün (Entertainment)’ın harcamakta beis görmediği ve handiyse tu kaka demekten dilinde tüy bitmiş olduğu elektronik müziğin “ana akımınının” derlenip toparlandığında nasıl etkin olabileceğinin de kanıtı olarak listemizde yerini alıyor.
Kurucusu ve ortağı olduğu Shitkatapult etiketinin mottosunda olduğu gibi « Özel insanlar için özel müzikler »i şiar edinmiş bir isim olan Sascha Ring aka Apparat geçtiğimiz sene de Walls albümü ile istrikrarını koruyan bir performans sergiledi. 2006 yılında Ellen Allien ortaklığında gerçekleştirmiş olduğu Orchestra Of Bubbles’ın ardılından gelen çalışma, içeriğinde bağlatıladığı öznel yapılandırmalar ile Bay Ring formüle edilemeyen, ancak dinlenildiğinde yüreğe işlenen bir müzikal kesit sunmayı başarmasının da altını kalın kalın çiziyordu. RadarLive festivali kapsamında canlı performansında da bu minvalde işleyen, kendini sürekli yenileyen bir olarak elektronik sesler ile seyrüseferini dinleyicilerle paylaşmıştı. Nitelikleri ile yılın unutulmaması gereken kayıtlarından birisi olarak beğeninize sunulur.
Uzunca bir süre elimizin altında bulunmasına karşın, bu sayfalarda bahsini hep açtığımız müzik yazarlarından Sühan Gürer’in keşfetmesi ile dikkatimizi üzerine çekmeyi başarmış bir kayıt olan Le Bienheureux bu yılın en büyük süprizlerinden birisi olarak listemizde yer almakta. Bonobo, De-Phazz kararında Koop ama engin bir açıklıkla belirtilebileceği üzere Nightmares On Wax akrabalığı ile Guts’un müziğinin ana yapısı hakkında bir fikir edinebilirsiniz. Kasvetin tarumar ettirdiği günlerin ardından müzik çalarınızda çalmaya başlaması ile beraber kendinizi tüm yorgunluk ve dertten soyutlayabilmeniz için gerekli olan sesleri barındıran bir komple terapi dizini. Yılı en şevk verici, kafa dağıtıcı çalışması
Vasıfları ile modern rock sahnesinde isimlerini en çok duyduğumuz gruplardan birisi olan The White Stripes’ın Icky Thump albümü de yılın anılması gerekli çalışmalarından bir diğeri olarak listemizde yer almakta. Kendilerini kanıtladıkları Detroit’e bir veda busesi kondurup uzaklara taşınmaları ile müzikleri de geniş bir coğrafyadan etkileşime açık hale gelen deneyselliğe ulaşması bunun bir yerde de gerekli bir göç olduğunun okumasına yol açmıştı. Aşina olduğumuz seslerden farklılaşarak, blues’dan çingene müziklerine, folk rock’dan country’nin tozlu yollarına ulaşan bir serüven vaat ediyor, Icky Thump. Israrlı ve kuralların katıcılığına inat bir haşarı çocuk bakışı ile cayır cayır.
Hiyerarşik şekillendirmelerin ters köşesinden ses veren bir üretici olan Fedayi Pacha, sınırların ve sanrıların berisine ışık tutan işlerin altına imzasını atmaya 2007’de de The 99 Names Of Dub albümü ile devam etti. Fedayi Pacha, Batı’nın oryantalizm’e bakışını yer yer kara mizahla eleştiren, dönüştürdüğü melodiler ile gerçek bir ses sentezi yakalmaya çalışan taze önermelere kulak kabartmak isteyenlere yeterli verileri de iletmeyi başarıyor. Baba Zula’nın müziğine aşina iseniz, Muslimgauze’un müziğinden zevk alıyorsanız kaçırmamanızı salık veririz.
deussexmachina 
